Van Tonlé Sap naar Phnom Penh

We vervallen in een oude gewoonte: het is lastig om te vertrekken. We hadden de weg naar Phnom Penh graag met de boot afgelegd over het Tonlé Sapmeer maar omdat het te weinig regent en er dus te weinig water staat in de rivier kan dat niet. Om toch het leven langs het Tonlé Sapmeer te kunnen zien, plannen we dus eerst nog een uitstap van een halve dag naar het drijvende dorpje Chong Khneas. Drijvend mag je letterlijk nemen want het vissersdorp bestaat uit boten en drijvende platforms langs het meer. Best indrukwekkend en aangrijpend om te zien hoe mensen daar langs het water leven. De armoede is er schrijnend. Rondvarende winkeltjes, jongens in een soort rond kommetje met een slang om hun nek zodat ze aan toeristen een dollar kunnen vragen voor een foto, bedelende vrouwen met een baby in een bootje…

‘s Middags vertrekken we voor een lange rit naar Phnom Penh. Met een Toyota Camry (dat is de standaard auto in Cambodja - maar deze keer de luxe versie met airco) en met Leon tussen mijn benen vooraan op de passagiersstoel (nee, in België kan dat niet, maar hier gelden duidelijk andere normen). Je krijgt zo een eerlijk beeld van het dagelijkse leven van Yan met de pet. Het laatste uur heb ik met Leon om ter meest koeien en buffels geteld (Leon heeft gewonnen met 200 koeien verschil). Maar het leukste vond ik om te zien hoe Cambodjanen zelf chips maken. Veel heb je er niet voor nodig. 2 stukken wit plastic zeil, 3 takjes, een tl lamp, olie en een wok. Met het eerste zeil maak je een waterbakje van ongeveer 1 m². Boven het waterbakje span je met de 3 takken een overspanning waaraan je het 2 zeil aan bindt (zoals een zeil van een zeilschip). Daaraan bevestig je de TL lamp en je wacht tot het donker wordt. ‘s Avonds ontsteek je de lamp en de sprinkhanen, kevers, … en ander lekkers vliegen rechtstreeks het zeil in en vallen reddeloos in het waterbakje. Het enige wat je dan nog moet doen is ze uit het bakje vissen en frituren in de wok. Kruid ze met je favoriete smaak en je hebt Cambodjaanse chips. Het summum zijn de grote gefrituurde kakkerlakken. We hebben er een zakje van gekocht om cadeau te doen. We kennen wel iemand die we daar een plezier mee kunnen doen… J

Het was al donker toen we Phnom Penh binnenreden en we waren heel blij als we eindelijk aan ons hotel aankwamen want daar wachtten… de Goffeautjes!. Kamp Noord en Kamp Zuid opnieuw verenigd. Het weerzien was heel fijn en de gin-tonic heeft gesmaakt. Fabrice

Mooie mensen: