Dit is Pi, de belangrijkste man van Angkor en bij uitbreiding van gans Siem Reap. Zonder hem en zijn tuktuk (in feite een brommertje met aanhangwagentje) hadden we de laatste 3 dagen niks gezien van Ankor en van de stad. De tempels liggen verspreid over een grote oppervlakte in een immens groot park en hij bracht ons van tempel naar tempel. Oorspronkelijk waren we van plan om fietsen te huren om de tempels te bezoeken maar het is veel te warm om dat te doen (In Bangkok was het tijdens onze ochtendrit al 28°C om 5u ‘s ochtends - ik schat dat het hier gemakkelijk 36 à 40 °C is rond de middag). Dus zitten we met ons vijven in het aanhangwagentje van Pi en wacht hij geduldig op ons bij elk tempelbezoek. Tijdens de rit zijn we gezeten als koningen en probeert Pi behendig alle valkuilen en slechte stukken weg te omzeilen. Heel voorzichtig rijdt hij ons rond in het park en in de stad en krijgen we gratis verkoeling tijdens elke verplaatsing. De fietsers die we passeren zijn allemaal jaloers op de luxe die we hebben gekozen. Zij zien er stuk voor stuk ronderenners uit die net de Tourmalet hebben beklommen en op weg zijn naar een volgende klim buiten categorie. Vandaag hebben we de grote tempeltoer gedaan, iets minder indrukwekkend dan de route van gisteren maar toch ook de moeite waard. Omdat we gisteren heel erg onder de indruk waren van de Bayontempel hebben we hem vandaag nog een tweede keer bezocht. Echt indrukwekkend.
Drie op een rij spelen met de verkopertjes...
Rond de middag was het verlangen naar iets zoets groot en hebben we Pi gevraagd ons af te zetten aan the Blue Pumpkin. Ik heb er de beste croissant met amandelen ooit gegeten en een heerlijke koffie gedronken. Die Franse toets gemengd met Cambodjaanse charme is iets wat we bijzonder kunnen smaken. Na de middag heb we de kinderen een beetje op adem laten komen. Ze hebben ons onder een loden zon vergezeld in meer dan 10 tempelcomplexen. Ze verdienen een zwemmiddagje terwijl ik de laatste drie tempels alleen bezoek. Samen met Pi en zijn aanhangwagentje. Fabrice
Noot: Bezoek uit Gent
Gisteren kwamen we bij één van de tempels per toeval een oud-collega tegen van Sylvie uit haar Vumperiode. Vanavond zijn we samen gaan eten. En vanochtend ontmoetten we bij een eerste drinkpauze in één van de talloze stalletjes een fijn Cambodjaans koppel. Toen we met hen begonnen te praten, bleek hij te studeren aan de Gentse universiteit. Thyneth Ly is één van de drie Cambodjaanse studenten in België. Hij studeert voor landbouwingenieur aan de UG, de faculteit aan de Coupure. Zijn faculteit in het koude Europa ligt op ongeveer 500 meter van ons huis. Niet te geloven. Zou toeval bestaan? Eind augustus komt hij terug naar België voor zijn 2° jaar master. En morgen gaan we naar Pnohm Penh en zien we … de Goffeautjes weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten