Terug naar Phnom Penh en Bangkok

Het is vandaag onze laatste dag in Cambodja. Straks vertrekken we naar Phnom Penh en nemen we het vliegtuig terug naar Bangkok. Daar slapen we nog een nachtje en nemen we morgen het vliegtuig terug naar ... huis. Onze reis zit er onbegrijpelijk al bijna op.

Het afscheid wordt met gemengde gevoelens onthaald. Enerzijds kijken we uit naar:

Ons bedje!
Boterhammen met choco!
Familie en vrienden!
Een latte in café Labath!
Chocolade!
Een goeie douche!
De olympische spelen!
Maar tegelijkertijd zullen we heel veel missen:
Dit prachtige land dat naast India en Thailand op onze nummer één zal belanden
De gastvrijheid van de Cambodjanen
De vele ritjes in de tuktuks
Het overheerlijke eten dat we na drie weken nog steeds niet beu zijn
Het mooie weer, ook al was het soms warm
De familie Goffeau die ons de helft van de tijd vergezelfde en ons hele leuke momenten heeft bezorgd.

Het was fijn!
Tot binnenkort in Gent of Eeklo of ergens anders...

Sylvie, Fabrice, Alice, Oscar en Leon
xxx

Nog een laatste keer genieten van...

... de krabbenmarkt in Kep
... de zee
.... ons zwembad
... lekker eten

Snorkelen en vissen bij Rabbit Island

Om 9 uur staan twee tuktuks klaar om ons op te halen voor een dagje op zee. De kinderen willen graag vissen en snorkelen dus hebben we een boottocht geregeld die ons naar Rabbit Island brengt, op een half uurtje varen van Kep. De zee is wel wat anders dan de boottochtjes die we tot nog toe gedaan hebben op de rustiger vaarwateren. De golven klotsen om ons heen. De kinderen vinden het geweldig, al is het gevaar om zeeziek te worden niet echt veraf. Vanuit de boot in het water springen en dan proberen om er weer in te geraken is al een karwei op zich. Het snorkelen op zich staat ver af van wat we in Indonesië hebben gezien maar is toch de moeite waard. Zelfs Leon heeft nu gesnorkeld! Nochtans niet evident in die wilde zee.

 

Na het snorkelen varen we naar een plek dichterbij het eiland en mogen de kinderen vissen. De hengel van Yan ligt nog maar net in het water of hij heeft al beet! Hilariteit alom natuurlijk. Al vinden ze het ook wel zielig om de vis zo te zien spartelen in de boot. Onze gids doet de garnaaltjes aan de haakjes als vissenvoer en de jongens slaan aan het vissen. Even lijkt het alsof we een super grote vis gevangen hebben, maar de vislijn bleef gewoon steken aan een rots. Uiteindelijk vangt ook Oscar nog een mooie vis, niet echt groot maar wel een kleurrijk exemplaar.

Omdat de golven te sterk opzetten brengen de bootsman en gids ons naar Rabbit Island waar we lekkere krab en garnalen voorgeschoteld krijgen als lunch.

In de namiddag zwemmen de kinderen de hele namiddag in zee. Sommigen laten zich nog masseren op het strand, maar dan moeten we snel terug omdat de golven anders te gevaarlijk worden. De terugweg was zoniet nog bewogener dan de heentocht. Het water spat wild om zich heen en maakt ons allemaal nat. Foto's hebben we er om die reden niet van kunnen maken. Het leek wel een attractie in één of ander pretpark. De kinderen hebben met volle teugen genoten. Wij waren toch enigszins blij dat toen we weer veilig de overkant bereikten.

Lazy in Kep

We vertrekken een dag vroeger dan voorzien naar Kep. In Kampot is niet veel te beleven en in het hotel vinden we de sfeer maar niets. Dan liever onze laatste dagen spenderen in een hotel met zwembad, vlakbij de zee. Met drie tuktuks (we hebben nu ook onze bagage mee) leggen we weer het wondermooie traject tussen Kampot en Kep af. Even vrezen we nog voor een regenbui, maar die blijft gelukkig uit. Vandaag bestaat de dag vooral uit zwemmen in het zwembad, iets drinken, spelletjes spelen... We maken nog een wandeling langs de kust, gaan iets drinken en eten in de stad (Brise de kep) en kruipen dan vroeg ons bedje in.

Van Kampot naar Kep

De dagen beginnen hier een beetje te snel te gaan. Morgen zijn we blijkbaar drie weken onderweg. Niet dat we ons daar fel bewust van zijn. Ware het niet dat we af en toe een blog schrijven, we zouden van geen dagen of uren weten. We rijden vandaag naar Kep om ons volgende hotel te checken. Als dat beter is dan dat in Kampot verhuizen we een dagje vroeger. Kep ligt aan de zee. De tocht met de tuktuk ernaar toe duurt meer dan een half uur en de wegen zijn hier nog niet altijd wat ze zouden moeten zijn, maar het uitzicht is fantastisch mooi. Je ziet het landelijke leven als in een film passeren. Bovendien zwaaien mensen echt overal. Cambodjanen zijn de vriendelijkste mensen die we ooit hebben ontmoet.

Naar Kampot

Het regent als we Koh Kong verlaten. Solidair met de traantjes die er bij sommigen zijn omdat we moeten vertrekken uit de jungle... Na een humpy bumby roadtrip in een minivan voor tien komen we aan in Kampot. We zijn op het eerste gezicht niet onder de indruk van ons hotel. Maar lekker eten en een mooi uitzicht over de rivier maken veel goed. Weinig foto’s vandaag. Wel veel regen, al deert dat niet echt.

Het mangrove bos en een strand voor ons alleen

Koh Kong is lang afgeschermd geweest en is het ondoordringbare gebied tussen Cambodja en Thailand waar de Rode Khmer zich nog meer dan 20 jaar verstopten. Pol Pot is hier in het woud gestorven. Koh Kong is ook het gebied waar nog veel malaria is en waarvoor we dus sinds Phnom Penh de pilletjes moeten pakken. Van de muggen hebben we niet meer last dan in de andere gebieden die we al bezochten, zelfs niet nu in het regenseizoen. De bloedzuigers waren gisteren vervelender. Alice is de winnaar met zes beten. Ik heb er geen een, waardoor bewezen is dat die beesten smaak hebben.

We logeren in een ecolodge, dat betekent alleen koud water en weinig elektriciteit. Maar voor een paar dagen kunnen we dat wel aan. Als we met de boot worden afgezet aan de brug en met de tuktuk richting mangrove rijden, is het duidelijk dat het ongerepte karakter van dit gebied vlug zal veranderen. In de buurt van de brug is men een resort aan het bouwen en aan de mangrove behoren we voorlopig tot de weinige toeristen (vandaag zien we er nog twee in de mangrove en een paar in de stad Koh Kong zelf). De lokale overheid is ook volop bezig met het bouwen van aanlegsteigers. Als je zin hebt om nog een stukje ongerept Azië te ontdekken, wacht dan niet te lang…

We stappen de mangrove door maar door het lage water is er behalve wat kleine visjes weinig te ontdekken. We huren een boot en varen af naar de zee. We leggen aan op een wit strandje. De kinderen dopen het eilandkrabben. Het zit er vol van! De kinderen hebben hun handen vol met het zoeken naar schelpen en gaan op krabbenjacht. Weinig succesvol omdat de kleine krabbetjes supersnel zijn en de grote de scherpe scharen hebben. Ze rennen en spelen, dat het een lieve lust is. We zitten niet voor niets helemaal alleen op het verlaten strandje;

Het is bloedheet en de zon brandt op onze schouders. Het terugtochtje met ons gammele bootje doet deugd. Daarna bezoeken we kort het stadje Koh Kong en drinken we heerlijke koffie ( Honney bunny voor Krista) bij café Laurent. Onze Laurent heeft zo overal zijn zaakjes. Marie had ons over deze nog niets verteld. Wel een prachtig uitzicht op de rivier. Als we terug in onze ecolodge zijn, ga ik nog zwemmen met de jungle queens (Alice en Hawy) en met Oscar in de Tatai rivier. Heerlijk water en diep waardoor er om het meest in het water wordt gesprongen. We eindigen onze dag met een kanotochtje. En sinds kamp Noord en Zuid zich hebben verenigd, beginnen we de avond met een gin-tonic (Bombay saphire - the real stuff) en een spelletje dat de familie D. uit Ertvelde ons heeft geleerd. Ik laat de uitslag van de grote Dalmuti nog even voor het einde van de reis. Fabrice