maandag 9 juli 2012

Nog even genieten in Ayutthaya

Vandaag willen we nog niet vertrekken. Het is hier goed in Ayutthaya. We rekken ons verblijf en proberen nog zoveel mogelijk mee te pikken van wat de stad te bieden heeft. Dus vragen we aan Leena om de taxi die ons naar Kanchanaburi zal brengen pas laat in de middag te bestellen. We rijden ondertussen met Leon’s favoriete vervoersmiddel tuktukgewijs naar de stad. Eerst naar de belangrijkste tempel, de Wat Phra sri Samp, de tempel met de drie torens die symbool staan voor de drie belangrijkste koningen van het oude Ayutthayarijk. Maar met de tempels in zicht, zien de kinderen ook de olifanten die de toeristen langs de tempels vervoeren. De ‘oh ja, dat willen we doen’-smeekbedes blijven niet lang uit. Ja, dat zijn ’tourist traps’ en we hebben het er niet altijd voor maar voor kinderen zijn zelfs zo’n dingen een ware belevenis. Dus stijgen we met z’n vijven op de rug van zo’n gigantisch beest. De olifanten wiebelen en schommelen, en het is eens iets anders dan wandelen rond de tempels.
Na de olifantenrit gaan we het tempelcomplex binnen en bezoeken we nog de grootste Boeddha van Thailand (15e eeuw). Vandaaruit trekken we naar de floating market van Ayutthaya. Het zou een drijvende markt moeten voorstellen, maar het geheel lijkt meer op een pretpark vol eetstalletjes en eetbootjes. Het ziet er allemaal heel lekker uit, maar hier durven we ons toch niet echt laten gaan. Het ziet er ook een beetje folkloristisch uit. Een beetje zoals Bokrijk maar dan voor de Thai. Je kunt er voor twintig bath geitjes en vissen (?!) voederen met een papfles.
Na nog een laatste lekkere lunch in ons hotel rijden we uiteindelijk in ongeveer 2,5 uur naar Kanchanaburi. We logeren in een hotel aan de oevers van de River Kwai. De rest van de dag is het plonzen in het water. ’s Avonds eten we heerlijk in open lucht langs de rivier. De keuken is hier top, Baan Thai restaurant in Gent waardig.
Fauna
Al een paar dagen hier en zonder er echt naar op zoek te gaan, hebben we al veel diertjes gespot. De rivieren en beekjes zitten vol vis en kikkers, vogels in alle soorten en maten van Beo’s, ooievaars tot veelkleurige zangvogels, apen in Lop Buri, schildpadden in het water, een driekleurige eekhoorn vlak bij onze laatste slaapplaats en naast de snelle en handige hagedissen, hebben we ook al twee keer een Bengaalse varaan gezien. De eerste keer in een vijver naast een tempelcomplex buiten Ayutthaya. Op weg naar Lop Buri stak eenzelfde gozer op zijn gemak de straat over. Indrukwekkende verschijning. Net een krokodil maar dan zonder lange bek. Ik heb het even opgezocht. De Thai laten het beest gerust omdat het niet giftig is en jaagt op alles wat niet deugt: insecten, muizen ratten en slangen. Handig. 


1 opmerking:

  1. Een update uit het andere kamp:
    Het klinkt als een huizenhoog cliché maar "au cabaret vert" in Battambang is de hemel op aarde. 6 kleine huisjes rond een (ecologische) zwemvijver, een zeer lekkere Khmer/Franse keuken, zeer vriendelijke, jonge eigenaars (ook Khmer/Frans) en personeel en een heel aanbod van excursies. Maar genoeg hiervan, excursies dus:
    Eerste dag in de voormiddag allerlei ambachten gaan ontdekken bij Khmer thuis; rijstpapier voor loempia's scheppen, rijstwijnstokers stoken, sticky rice bakken, vispasta bereiden,... Tussendoor nog een tempel. Een pagode met bijhorend reusachtig Boeddhabeeld gaan bezoeken en ontvangen in een authentiek Frans-koloniaal huis uit 1907 door de kleinzoon van de eerste eigenaar. Daarna een rit op de bamboetrein. Je kan het best omschrijven als het gevoel van een rollercoaster, maar dan 7 kilometer aan 1 stuk door. Natuurlijk niet met loopings en lussen of zo, maar de gammel toestand van spoor, bruggen en "plank met wielen en een buitenboordmotor" gaven minstens zo veel kriebels in de buik. 's avonds nog een fikse wandeling naar stad en restaurant om daarna doodmoe maar voldaan in bedje neer te vallen.
    De volgende ochtend met 2 cyclo en een gewone fiets en 2 mp3-spelers alle leuke plekjes van het o zo mooie en o zo rustige Battambang ontdekt (volgens mij zijn er momenteel in heel.Battambang geen 100 toeristen) het hoogtepunt hier was de monikkenklas waar de Thaise les voor ons werd onderbroken. Na het middagzwemmetje (obligaat 2 zwammetjes per dag) naar een circus/teken/dansproject geweest. 1500 lokale kinderen worden zo van de straat gehouden en krijgen een opleiding tot bv animatietekenaar of circusartiest. 's avonds naar hun voorstelling geweest en er ook blijven eten. Was mooi omzien, al zijn wij als doorwinterde Gentse feestengangers heel hard verwend qua circusniveau.
    Vanmorgen in alle vroegte opgestaan voor de boot naar Siem reap. Zeker niet de snelste en comfortabelste manier, maar zeker de spectaculairste. Khmer die overstappen in kleine kanootjes om aan te leggen in kleine bootdorpen. Het kronkelen over de kleine rivier versus de uitgestrektheid van het Tonle Sapmeer. Vele beelden gezien die nog heel lang op het netvlies zullen blijven branden. (en ook op de 100den digitale foto's staan). Rond 2u toegekomen in Siem reap, en ook in een nieuwe wereld. Hier komen meer dan een miljoen toeristen per jaar en dat heeft de stad en de mensen al getekend. Nog altijd zeer vriendelijk, maar alles lijkt toch minder echt, spontaan dan in Battambang. Alweer zeer goed gaan eten (leve tripadvisor!!!!) op een mooie locatie temidden al die toeristendrukte, ook al bleek het dan achteraf bij een ingeweken Nederlander te zijn. Om daarna vroeg te gaan slapen. Men zegt immers in elke reisgids dat je de tempels vroeg moet gaan bezoeken. Zonsopgang gaan we niet halen (4u30) maar om 8 u straat de tuktuk toch klaar.

    Guido en co

    Ps voor de VH'kes: kunnen we eens skypen?

    BeantwoordenVerwijderen