Naar Cambodja!

Het was een korte nacht. Supervroeg opgestaan (om half vijf!) om de trein te halen van 5.55 u die ons naar Cambodja zou brengen. Maar eenmaal in de taxi laten we ons door de taxichauffeur overhalen om ons met de auto tot aan de grens te voeren. In plaats van zes, zeven uur treinen en dan nog een tuktuk te nemen van het station tot aan de grens staan we plots al drie uur later aan de grens met Cambodja. Tijdens de rit mijmeren we nog even over de afgelopen negen dagen in Thailand. Leon vat het in dit vroege uur mooi samen: “vriendelijke mensen en propere toiletten”. Ik zou nog heel wat kunnen toevoegen maar zo weet je meteen waar onze 7-jarige mee bezig is. Thailand is een fantastisch land om met kinderen te reizen!

Om 8u zijn we dus al aan de grens, om 9 u zetten we voet aan wal in het land van Yan. Wel raar om dat zo te voet te doen. Grenscontrole in Thailand, een stukje te voet in niemandsland, opnieuw douanecontrole in Cambodja. Zoiets hadden we nog niet meegemaakt. Grappige anekdote: vlak voor we Thailand uitstappen, echt op vijf meter klinkt nog eens het nationale volkslied door de luidsprekers. Alweer staat iedereen muisstil. Is werkelijk een grappig schouwspel. Wat een eerbetoon aan hun land. En wat een timing, alsof we ook nog eens officieel afscheid moesten nemen. Daarna stappen we zonder problemen in een taxi naar Siem Reap, de stad van Angkor Wat. Nu ja taxi, een oude Toyata Camry waar net alle bagage in de koffer kan en waarin Leon tussen mijn benen moet zitten. Maar het gaat. Het lijkt hier in Cambodja totaal anders dan we de laatste dagen gewend waren in Thailand. Stoffiger, een stuk armer, dat is duidelijk, geen lintbebouwing, eindeloze rijstvelden en af en toe een stadje. Maar zo echt. En zo mooi. Om 12 uur checken we in in ons hotel, ruim zes uur vroeger dan gepland. Als dat geen meevaller is. Fijn relaxen in het zwembad en ’s avonds met de tuktuk de stad in. Ongelooflijk sympathiek, dat is de eerste gedachte die ons te binnen schiet. Het land van Yan is een heel sympathiek land met hele lieve en vriendelijke mensen, en dan zijn we nog maar in Siem Reap, de toeristenval van het land. Gezien het een oud kolonie is van Frankrijk gaan we ’s avonds in de Blue Pumpkin Frans gebak smullen. En echte koffie drinken. En de kinderen laten hun voeten masseren in een aquarium met vissen! Algemene hilariteit en veel gegiechel van Oscar alom omdat die veel te veel kriebels heeft. Een heerlijk begin in een nieuw land. Morgen gaan we Suske en Wiskegewijs dromen stelen uit het verleden. Ik heb er ongelooflijk veel zin in. Fabrice